ਪੁਰਾਤਨ ਸਮੇਂ ਤੋ ਚੱਲ ਰਹੇ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜ਼ ਅਜੇ ਵੀ ਕਾਇਮ ਹੈ

ਮਾਥਾ ਪੱਤੀ ਇੱਕ ਰਵਾਇਤੀ ਹੈੱਡ ਗੇਅਰ ਹੈ ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਦੁਲਹਨ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਾਂਗ ਟਿੱਕਾ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਕਲਪਿਕ ਵਿਕਲਪ ਹੈ।ਮਾਂਗ ਟਿੱਕਾ ਦੁਲਹਨ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਨਵੀਂ ਯਾਤਰਾ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਲਈ ਸ਼ਕਤੀ, ਇੱਛਾ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਮਾਂਗ ਟਿੱਕਾ ਵੀ ਦੁਲਹਨ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਊਰਜਾ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਸਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਾਂਗ ਟਿੱਕਾ ਲਾੜੀ ਅਤੇ ਲਾੜੇ ਵਿਚਕਾਰ ਮਿਲਾਪ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਮਾਂਗ ਟਿੱਕਾ ਭਾਰਤੀ ਦੁਲਹਨ ਦੀ ਜੋੜੀ ਦਾ ਅਨਿੱਖੜਵਾਂ ਅੰਗ ਹੈ। ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਇੱਕ ਸਿਰੇ ‘ਤੇ ਲਟਕਦਾ ਗਹਿਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਸਿਰੇ ‘ਤੇ ਵਾਲਾਂ ਦਾ ਪਿੰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਿੰਨ ਨੂੰ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਗਹਿਣਾ ਔਰਤ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ‘ਤੇ ਲਟਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਮਰ-ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਲਹਨ ਐਕਸੈਸਰੀ ਲਾੜੀ ਦੀ ਸਮੁੱਚੀ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਗਲੈਮਰਸ ਪਰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਪੀਲ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਬਾਕੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮਾਂਗ ਟਿੱਕਾ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੁਲਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਹਰ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਮੌਕੇ ਲਈ ਵੀ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਸ਼ਾਨ ਅਤੇ ਰੀਗਾਲੀਆ ਦੀ ਛੋਹ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਐਕਸੈਸਰੀ ਨੂੰ ਮੱਧ ਭਾਗ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਹੇਅਰਸਟਾਇਲ ਨਾਲ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਕਈ ਭਾਰਤੀ ਨਸਲੀ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਗ੍ਰੰਥਾਂ, ਜਾਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਤੋਂ ਲਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਮਾਂਗ ਟਿੱਕਾ ਦਾ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਵੀ ਇਤਿਹਾਸਕ ਚਿੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਕਲਾਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਲੱਭਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵਾਲਾਂ ਦਾ ਸਜਾਵਟ ਪੁਰਾਣੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਈ ਚਿੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂਤਰਿਕ ਮਹੱਤਤਾ ਵਾਲੇ ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਮੱਥੇ ‘ਤੇ ਮਾਂਗ ਟਿੱਕਾ ਦੇ ਸਮਾਨ ਗਹਿਣੇ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ।

ਮਾਂਗ ਟਿੱਕਾ ਲਾੜੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਹਾਇਕ ਉਪਕਰਣ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਮੱਥੇ ਦੇ ਛੇਵੇਂ ਚੱਕਰ ‘ਤੇ ਟਿਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਮਿਥਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਤੀਜੀ ਅੱਖ, ਜਾਂ ਆਤਮਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਮੱਥੇ ਦਾ ਕੇਂਦਰ, ਜਿੱਥੇ ਮਾਂਗ ਟਿੱਕਾ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ, ਅਤੇ ਇਕਾਗਰਤਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਐਕਸੈਸਰੀ ਦੀ ਵਿੰਟੇਜ ਅਪੀਲ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।